Wat is pinyin?

Het geschreven Chinees bestaat niet uit letters, maar uit karakters, plaatjes of ideogrammen. Westerse geleerden hebben verschillende methoden ontworpen om de klank van deze karakters weer te geven in Latijnse letters. Een bekend transcriptie systeem is Wade-Giles, dat in veel Engelstalige boeken en artikelen werd gebruikt. Het systeem van Wade-Giles was echter niet internationaal geaccepteerd. Elk land, ook China zelf, gebruikte zijn eigen transcriptie systeem. Doordat verschillende auteurs hun eigen transcriptie systeem ontwierpen werd de verwarring nog groter. Om hierin verbetering in aan te brengen is door China het Hanyu Pinyin of kortweg Pinyin ontworpen. Het Pinyin is een fonetisch systeem om de uitspraak van het officiële Chinese dialect, het  Mandarijn, in Latijnse letters om te zetten.
Pinyin wordt consequent gebruikt in de vertalingen en transcripties die in China zelf worden gepubliceerd. Ook in het westen gaat men steeds meer tot dit systeem over.
De Taijiquan Academie hanteert in navolging van deze ontwikkeling het Pinyin. De enige uitzondering hierop vormen de Corporate Programma's voor bedrijven omdat hier over het algemeen de Wade-Giles benaming gebruikt wordt. Dus wordt Corporate Tai Chi gebruikt i.p.v. Corporate Taiji en Corporate Chi Kung i.p.v. Corporate Qigong.

 
In onderstaande tabel staan de meest voorkomende woorden in alfabetische volgorde, zowel in het Pinyin als Wade-Giles. Ook zijn in de tabel andere schrijfwijzen opgenomen. Deze lijst is niet uitputtend. Bij andere schrijfwijzen zijn de woorden vaak afzonderlijk in plaats van samen geschreven, bijvoorbeeld ‘baguazhang’ en ‘bagua zhang’ of taijiquan en ‘tai ji quan’. Ook zijn er veel andere schrijfwijzen met andere leestekens bijvoorbeeld ‘pa kua ch’uan’, komen er combinaties van transcriptie systemen voor bijvoorbeeld ‘tao te jing’ of wordt een fonetisch systeem gehanteerd, bijvoorbeeld ‘tsjie gong’.